هرکجاکردم به یاد سجده ات ساز رکوع

چون مه نو تا فلک رفتم به پرواز رکوع

پیش از آن کز خاک من بالد نهال زندگی

می رسد از بار دل در گوشم آواز رکوع

پیچ و تاب موجها یکسرگهرگردیدن است

سجده انجام است هر جا دیدی آغاز رکوع

شخص تسلیمی ز پرواز هوسها شرم دار

با هوا کاری ندارد سرنگون تاز رکوع

ما ضعیفان را به سامان سلیمانی بس است

سجده ایجاد نگین و خاتم انداز رکوع

گر منافق از تواضع صاحب دین می شود

تیغ هم خواهد نمازی شد به پرواز رکوع

راست می تازم چو اشک از دیده تا دامان خاک

بر نمی دارد دماغ سجده ام ناز رکوع

سرکشیها زبن ادا آغوش رحمت می شود

دیگر ای غافل چه می خواهی ز اعجاز رکوع

پیکرت خم کرد پیری از فنا غافل مباش

سخت نزدیکست بیدل سجده با ساز رکوع